Σε αυτό το άρθρο
Η έξοδος ενός εναλλάκτη εκφράζεται συνήθως σε αμπέρ, η οποία είναι ουσιαστικά μόνο το ρεύμα που μπορεί να παρέχει η μονάδα σε όλο τον εξοπλισμό που είναι συνδεδεμένος στο ηλεκτρικό σύστημα. Αυτό είναι ένα σημαντικό ποσοστό λόγω του γεγονότος ότι οι εναλλάκτες OEM είναι συνήθως ανεπαρκείς για να χειριστούν επιπλέον φορτία από εξοπλισμό και αναβαθμίσεις.
Βαθμολογίες εξόδου εναλλάκτη και ο πραγματικός κόσμος
Ο όρος «έξοδος εναλλάκτη» αναφέρεται σε δύο διαφορετικές, αλλά σχετικές έννοιες. Το πρώτο είναι η βαθμολογία εξόδου του εναλλάκτη, η οποία είναι η ποσότητα ρεύματος που μπορεί να παράγει μια μονάδα με συγκεκριμένη ταχύτητα περιστροφής. Για παράδειγμα, ένας εναλλάκτης 100A έχει «ονομαστική» έξοδο 100Α, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ικανός να παρέχει 100Α όταν ο άξονας του εναλλάκτη περιστρέφεται στις 6.000 σ.α.λ. Το άλλο πράγμα στο οποίο μπορεί να αναφερθεί η έξοδος του εναλλάκτη είναι η ποσότητα του ρεύματος που παράγει πραγματικά μια μονάδα ανά πάσα στιγμή, η οποία είναι συνάρτηση των φυσικών δυνατοτήτων του εναλλάκτη, της ταχύτητας περιστροφής του άξονα εισόδου και των στιγμιαίων απαιτήσεων του ηλεκτρικό σύστημα.
Κατανόηση των αξιολογήσεων εξόδου του εναλλάκτη
Όταν ακούτε ότι ο εναλλάκτης έχει βαθμολογία 100Α, μπορεί να σημαίνει μια χούφτα διαφορετικών πραγμάτων, ανάλογα με το από πού λάβατε τις πληροφορίες. Η μόνη φορά που αυτό είναι πραγματικά ένα νόημα σχήμα είναι όταν ένας κατασκευαστής εναλλακτών ή ένας ανοικοδόμος χρησιμοποιεί τον όρο «βαθμολογία» στην προβλεπόμενη χωρητικότητά του, ο οποίος ορίζεται από έγγραφα διεθνών προτύπων όπως τα ISO 8854 και SAE J 56. Και στα δύο ISO 8854 και SAE J 56, τα πρότυπα δοκιμών και επισήμανσης εναλλάκτη υποδεικνύουν ότι η «ονομαστική έξοδος» ενός εναλλάκτη είναι η ποσότητα ρεύματος που μπορεί να παράγει στις 6.000 σ.α.λ. Κάθε πρότυπο υποδεικνύει επίσης ένα εύρος άλλων ταχυτήτων στις οποίες πρέπει να δοκιμαστεί ένας εναλλάκτης και καθορίζει την «έξοδο αδράνειας» και την «μέγιστη» έξοδο επιπλέον της «ονομαστικής εξόδου». Παρόλο που οι κατασκευαστές εναλλακτών, οι ανοικοδόμοι και οι προμηθευτές αναφέρονται συνήθως στην ονομαστική έξοδο σε διαφημιστικό υλικό, τόσο το ISO όσο και το SAE απαιτούν μια μορφή «IL / IRA VTV», όπου η IL είναι η χαμηλή ή αδρανής έξοδος έντασης, η IR είναι η ονομαστική έξοδος έντασης και VT είναι η τάση δοκιμής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα βαθμολογίες που μοιάζουν με «50 / 120A 13.5V», οι οποίες τυπικά τυπώνονται ή σφραγίζονται στο περίβλημα ενός εναλλάκτη.
Ερμηνεία βαθμολογιών εξόδου εναλλάκτη
Ας πάρουμε το παράδειγμα από την προηγούμενη ενότητα και να το εξετάσουμε: 50 / 120A 13.5V
Δεδομένου ότι γνωρίζουμε ότι τόσο τα πρότυπα ISO και SAE απαιτούν μια μορφή «IL / IRA VTV» στην πραγματικότητα είναι πολύ εύκολο να ερμηνευθεί αυτή η βαθμολογία. Πρώτον, θα δούμε το IL, το οποίο, σε αυτήν την περίπτωση, είναι 50. Αυτό σημαίνει ότι αυτός ο εναλλάκτης είναι ικανός να εκπέμψει 50Α στην «χαμηλή» ταχύτητα δοκιμής, που είναι είτε 1.500 RPM είτε «η ταχύτητα αδράνειας του κινητήρα, «Ανάλογα με το πρότυπο που αντιμετωπίζετε. Ο επόμενος αριθμός είναι 120, που είναι «IR» ή η έξοδος έντασης με την «ονομαστική» ταχύτητα δοκιμής. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτός ο εναλλάκτης μπορεί να βγάλει 120A @ 6.000 RPM. Δεδομένου ότι αυτή είναι η «ονομαστική» ταχύτητα δοκιμής, αυτός ο αριθμός χρησιμοποιείται συνήθως για την ονομαστική έξοδο του εναλλάκτη. Ο τελευταίος αριθμός είναι 13,5V, που είναι «VT» ή η τάση στην οποία διατηρήθηκε ο εναλλάκτης κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Δεδομένου ότι η έξοδος του εναλλάκτη μπορεί να ποικίλλει τόσο πάνω όσο και κάτω από 13,5V σε πραγματικές καταστάσεις, τα πραγματικά όρια εξόδου θα διαφέρουν από τους αριθμούς ρελαντί και ονομαστικούς.
Παροχή και ζήτηση εξόδου εναλλάκτη
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η έξοδος ενός εναλλάκτη συνδέεται με τις απαιτήσεις του ηλεκτρικού συστήματος εκτός από τις εγγενείς δυνατότητές του και την ταχύτητα που ο άξονας εισόδου του περιστρέφεται ανά πάσα στιγμή. Στην ουσία, ενώ η μέγιστη έξοδος του εναλλάκτη εξαρτάται από την ταχύτητα περιστροφής του άξονα εισόδου, το πραγματικός Η έξοδος εξαρτάται από το φορτίο. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι ένας εναλλάκτης δεν θα παράγει ποτέ περισσότερο ρεύμα από αυτό που απαιτείται από τις στιγμιαίες απαιτήσεις του ηλεκτρικού συστήματος. Αυτό που σημαίνει, στον πραγματικό κόσμο, είναι ότι ενώ ένας εναλλάκτης με χαμηλή ισχύ μπορεί να προκαλέσει προβλήματα εάν δεν ικανοποιήσει τις ανάγκες του ηλεκτρικού σας συστήματος, ένας ουσιαστικά υπερφορτωμένος εναλλάκτης αντιπροσωπεύει πολύ σπατάλη δυναμικού. Για παράδειγμα, ένας εναλλάκτης υψηλής απόδοσης μπορεί να είναι ικανός να βγάλει πάνω από 300Α, αλλά δεν θα παρέχει στην πραγματικότητα μεγαλύτερη ένταση από μια μονάδα 80Α εάν αυτό είναι όλο το ηλεκτρικό σύστημα που προσπαθεί ποτέ να σχεδιάσει.
Χρειάζεστε εναλλάκτη υψηλότερης παραγωγής;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εναλλάκτες αντικαθίστανται λόγω φυσιολογικής φθοράς. Τα εσωτερικά στοιχεία απλώς φθαρούν, οπότε η καλύτερη περίπτωση δράσης είναι να το αντικαταστήσετε με μια νέα ή ανακατασκευασμένη μονάδα που συμμορφώνεται με τις ίδιες βαθμολογίες εξόδου. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι πιο οικονομικό να ανοικοδομήσουμε έναν εναλλάκτη αντί να αγοράσουμε μια νέα ή ανακατασκευασμένη μονάδα, αλλά αυτό είναι μια διαφορετική συζήτηση. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου ένας εναλλάκτης μπορεί να εξαντληθεί λόγω υπερβολικών απαιτήσεων για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Αυτό συνήθως δεν ισχύει για οχήματα που διαθέτουν εργοστασιακά συστήματα ήχου αυτοκινήτου και κανένα άλλο πρόσθετο εξοπλισμό, αλλά μπορεί να τεθεί γρήγορα σε λειτουργία καθώς συσσωρεύετε όλο και περισσότερους εξοπλισμούς που καταναλώνουν ενέργεια. Σε περιπτώσεις όπου ένας εναλλάκτης φαίνεται να καίει γρηγορότερα από το αναμενόμενο και το όχημα διαθέτει έναν ισχυρό ενισχυτή μετά την αγορά ή άλλο παρόμοιο εξοπλισμό, τότε μια αντικατάσταση με υψηλότερη βαθμολογία εξόδου μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα.