Βασικές επιλογές
- Ο νόμος CASE πιέζεται μέσω του Κογκρέσου από νομοθέτες σε μια προσπάθεια να ξαναγράψει τον τρόπο με τον οποίο τα ψηφιακά καταστήματα αντιμετωπίζουν αξιώσεις πνευματικών δικαιωμάτων.
- Εάν το Κογκρέσο περάσει τον νόμο CASE, οι ψηφιακοί δημιουργοί θα αγωνιστούν για τη δημιουργική τους παραγωγή με νέους τρόπους, ενώ οι κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων έχουν έναν νέο τρόπο να διευθετήσουν τις αξιώσεις.
- Ο νόμος CASE έχει νομικά και πρακτικά ζητήματα, σύμφωνα με ειδικούς, και εγείρει συνταγματικές ανησυχίες.
Οι ειδικοί διαφωνούν
Το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο, το οποίο αρχικά κυκλοφόρησε το 2019, έχει συγκεντρώσει σπάνια διμερή υποστήριξη. Πέρασε το Σώμα με ψηφοφορία 410-6, με έντονες ομάδες πίεσης όπως το NAACP, το AFL-CIO και η American Bar Association που υποστηρίζουν το περιεχόμενο της νομοθεσίας, δημιουργώντας διαχωρισμό μεταξύ συμμάχων στον τομέα των πολιτικών ελευθεριών. Άλλες οργανώσεις ελευθερίας, όπως η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών και το Ίδρυμα Electronic Frontier, έχουν διαμαρτυρηθεί ενάντια στο νομοσχέδιο. Η πιθανότητα κατάχρησης αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των κριτικών που έχουν ήδη υποβληθεί σε ισχυρισμούς του Digital Millennium Copyright Act (DMCA) που ισχυρίζονται ότι παρέχουν προτιμησιακή μεταχείριση στους ενάγοντες και έχουν ήδη επηρεάσει αρνητικά τους ψηφιακούς δημιουργούς και χρήστες. Σε μια ανοιχτή επιστολή, οι αντίπαλοι του νομοσχεδίου, συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Δημοκρατίας και Τεχνολογίας και αρκετών υπογραφόντων ενώσεων βιβλιοθηκών και πανεπιστημίων, παροτρύνουν το Κογκρέσο να επανεξετάσει τη συμπερίληψη του νόμου CASE στον νόμο περί δαπανών. Το φαινόμενο κυματισμού, προτείνουν, θα αντηχεί σε σημαντικούς τομείς και θα παραβιάζει την ικανότητα των ερευνητών και των απλών χρηστών του Διαδικτύου να εκφράζουν ελεύθερα. Οι συγγραφείς επιστολών δηλώνουν, «Σεβόμαστε την πρόθεση του Κογκρέσου να βελτιώσει το σύστημα πνευματικής ιδιοκτησίας μας και να προστατεύσει τα δικαιώματα των δημιουργών και των επιχειρηματιών. Ωστόσο, ορισμένες πτυχές αυτού του πακέτου λογαριασμών θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, δημιουργούς, βιβλιοθήκες. και τους προστάτες τους, μαθητές, καθηγητές, εκπαιδευτικά ιδρύματα, θρησκευτικά ιδρύματα, κοινότητες θαυμαστών, χρήστες του Διαδικτύου και ελεύθερη έκφραση. » «… το μεγαλύτερο μέρος των ενάγων που χρησιμοποιούν το CASE Act θα εμπλακούν σε παράνομες ενέργειες επιβολής που θα προκαλέσουν χάος σε όλη την οικονομία μας.» Οι ανησυχίες που περιγράφονται στην επιστολή έρχονται στα τακούνια των συνεχιζόμενων διαφορών σχετικά με περιπτώσεις πνευματικών δικαιωμάτων με συνηθισμένες διαδικτυακές συμπεριφορές, όπως η ενσωμάτωση φωτογραφιών Instagram Οι δικαστικές υποθέσεις χαμηλής αξίας είναι πιθανό να γίνουν πιο συχνές με την έγκριση του νόμου CASE, με τους δικαστικούς αναφέροντες να χρησιμοποιούν το μη δικαστικό δικαστήριο για να προβάλλουν αξιώσεις πνευματικών δικαιωμάτων με τον εκφρασμένο σκοπό να απαιτούν γρήγορους διακανονισμούς. Πολλοί χρήστες του Διαδικτύου θα μπορούσαν επίσης να βρεθούν παγιδευμένοι στα βραβεία ζημιών που αλλάζουν τη ζωή, καθώς τα λεγόμενα «trolls πνευματικών δικαιωμάτων» φέρνουν άπειρο αριθμό αξιώσεων στην εξωδικαστική επιτροπή – μια επιτροπή της οποίας η συνταγματικότητα παραμένει προς συζήτηση.
Νομική Limbo
Νομικοί μελετητές υποστηρίζουν ότι το Σύνταγμα απαιτεί τη διαχείριση νομικών αποφάσεων σχετικά με τα ιδιωτικά δικαιώματα μέσω του δικαστικού κλάδου, όπως περιγράφεται στο άρθρο III. Θεωρούν την ύπαρξη δικαστηρίου του Γραφείου πνευματικών δικαιωμάτων που εκδίδει αποφάσεις για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων παραβιάζει τον διαχωρισμό των εξουσιών. Η εξουσία που προορίζεται για τον δικαστικό κλάδο, που αποφασίζει για τα ιδιωτικά δικαιώματα, τίθεται στα χέρια του νομοθετικού σώματος μέσω του δικαστηρίου καθιστώντας τη δημιουργία του δυνητικά αντισυνταγματική. Το Ανώτατο Δικαστήριο θα είναι ο απόλυτος αποφασιστικός παράγοντας της συνταγματικότητας, αλλά ως έχει, υπάρχουν νομικά ζητήματα σχετικά με τη σύσταση ενός νομικά δεσμευτικού δικαστηρίου.