
Η πρώτη πειραματική έκδοση του ενσύρματου δικτύου Ethernet έτρεξε με ταχύτητα σύνδεσης 2,94 megabit ανά δευτερόλεπτο (Mbps) το 1973. Μέχρι τη στιγμή που το Ethernet έγινε βιομηχανικό πρότυπο το 1982, η βαθμολογία της ταχύτητας αυξήθηκε στα 10 Mbps λόγω βελτιώσεων στην τεχνολογία. Η Ethernet διατήρησε την ίδια βαθμολογία ταχύτητας για περισσότερα από 10 χρόνια. Ονομάστηκαν διαφορετικές μορφές του προτύπου ξεκινώντας από τον αριθμό 10, συμπεριλαμβανομένων των 10-Base2 και 10-βάσηT.
Γρήγορο Ethernet
Ταχύτητες Gigabit Ethernet
Ακριβώς όπως το Fast Ethernet βελτιώθηκε στο παραδοσιακό Ethernet, το Gigabit Ethernet βελτιωμένο στο Fast Ethernet, προσφέροντας ρυθμούς έως και 1000 Mbps. Παρόλο που οι εκδόσεις 1000-BaseX και 1000-BaseT δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, χρειάστηκαν χρόνια για να φτάσει η Gigabit Ethernet σε μεγάλη υιοθέτηση λόγω του υψηλότερου κόστους της. Το 10 Gigabit Ethernet λειτουργεί στα 10.000 Mbps. Τυπικές εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένου του 10G-BaseT, δημιουργήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Οι ενσύρματες συνδέσεις σε αυτήν την ταχύτητα ήταν οικονομικά αποδοτικές μόνο σε συγκεκριμένα εξειδικευμένα περιβάλλοντα, όπως σε υπολογιστές υψηλής απόδοσης και κέντρα δεδομένων. 40 τεχνολογίες Gigabit Ethernet και 100 Gigabit Ethernet βρίσκονται υπό ενεργή ανάπτυξη εδώ και μερικά χρόνια. Η αρχική τους χρήση είναι κυρίως για μεγάλα κέντρα δεδομένων. Το 100 Gigabit Ethernet αντικαθιστά ήδη το 10 Gigabit Ethernet στον χώρο εργασίας και στο σπίτι.
Μέγιστη ταχύτητα Ethernet έναντι πραγματικής ταχύτητας
Οι βαθμολογίες ταχύτητας του Ethernet έχουν επικριθεί για το ότι δεν μπορούν να επιτευχθούν στην πραγματική χρήση. Παρόμοια με τις βαθμολογίες απόδοσης καυσίμου των αυτοκινήτων, οι αξιολογήσεις ταχύτητας σύνδεσης δικτύου υπολογίζονται υπό ιδανικές συνθήκες που ενδέχεται να μην αντιπροσωπεύουν κανονικά περιβάλλοντα λειτουργίας. Δεν είναι δυνατή η υπέρβαση αυτών των χαρακτηριστικών ταχύτητας, καθώς είναι οι μέγιστες τιμές. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο ποσοστό ή τύπος που μπορεί να εφαρμοστεί στη μέγιστη βαθμολογία ταχύτητας για τον υπολογισμό της απόδοσης στην πράξη μιας σύνδεσης Ethernet. Η πραγματική απόδοση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως παρεμβολές γραμμής ή συγκρούσεις που απαιτούν εφαρμογές για την εκ νέου μετάδοση μηνυμάτων. Επειδή τα πρωτόκολλα δικτύου καταναλώνουν κάποια ποσότητα χωρητικότητας δικτύου για να υποστηρίξουν τις κεφαλίδες πρωτοκόλλου, οι εφαρμογές δεν μπορούν να λάβουν 100% μόνο για τον εαυτό τους. Είναι επίσης πιο δύσκολο για τις εφαρμογές να γεμίσουν μια σύνδεση 1000 Gbps με δεδομένα παρά να γεμίσουν μια σύνδεση 100 Mbps. Ωστόσο, με τις σωστές εφαρμογές και μοτίβα επικοινωνίας, οι πραγματικοί ρυθμοί δεδομένων μπορούν να φτάσουν πάνω από το 90% του θεωρητικού μέγιστου κατά τη μέγιστη χρήση.