Σε αυτό το άρθρο
Η προσθήκη ηλεκτρολύτη σε μια μπαταρία αυτοκινήτου είναι ένα περίπλοκο θέμα, οπότε είναι σημαντικό να κατανοήσετε τι είναι ο ηλεκτρολύτης της μπαταρίας, τι κάνει και γιατί εξαντλείται πριν προσπαθήσετε να συντηρήσετε τη δική σας μπαταρία. Όταν ακούτε για τον ηλεκτρολύτη σε σχέση με τις μπαταρίες αυτοκινήτων, αυτό που μιλούν οι άνθρωποι είναι μια λύση νερού και θειικού οξέος. Αυτή η λύση γεμίζει τα κύτταρα σε παραδοσιακές μπαταρίες μολύβδου και η αλληλεπίδραση μεταξύ του ηλεκτρολύτη και των πλακών μολύβδου επιτρέπει στην μπαταρία να αποθηκεύει και να απελευθερώνει ενέργεια. Γι ‘αυτό μπορεί να έχετε δει τους ανθρώπους να προσθέτουν νερό σε μια μπαταρία όταν το υγρό στο εσωτερικό φαινόταν χαμηλό. Το ίδιο το νερό δεν είναι ο ηλεκτρολύτης, αλλά το υγρό διάλυμα θειικού οξέος και νερού μέσα στην μπαταρία είναι.
Η χημική σύνθεση ηλεκτρολύτη μπαταρίας μολύβδου-οξέος
Όταν μια μπαταρία μολύβδου οξέος είναι πλήρως φορτισμένη, ο ηλεκτρολύτης αποτελείται από ένα διάλυμα που αποτελείται από έως και 40 τοις εκατό θειικό οξύ, ενώ το υπόλοιπο αποτελείται από κανονικό νερό. Καθώς η μπαταρία αποφορτίζεται, οι θετικές και αρνητικές πλάκες σταδιακά μετατρέπονται σε θειικό μόλυβδο. Ο ηλεκτρολύτης χάνει μεγάλο μέρος της περιεκτικότητάς του σε θειικό οξύ κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και τελικά γίνεται πολύ ασθενές διάλυμα θειικού οξέος και νερού. Δεδομένου ότι πρόκειται για μια αναστρέψιμη χημική διαδικασία, η φόρτιση μιας μπαταρίας αυτοκινήτου προκαλεί την επιστροφή των θετικών πλακών σε οξείδιο μολύβδου, ενώ οι αρνητικές πλάκες μετατρέπονται σε καθαρό, σπογγώδες μόλυβδο και ο ηλεκτρολύτης γίνεται ισχυρότερο διάλυμα θειικού οξέος και νερού. Αυτή η διαδικασία μπορεί να συμβεί πολλές χιλιάδες φορές κατά τη διάρκεια ζωής μιας μπαταρίας αυτοκινήτου, αν και η διάρκεια ζωής μιας μπαταρίας μπορεί να μειωθεί σημαντικά με την αποστράγγισή της κάτω από ένα ορισμένο όριο.
Προσθήκη νερού σε ηλεκτρολύτη μπαταρίας
Υπό κανονικές συνθήκες, η περιεκτικότητα σε θειικό οξύ στον ηλεκτρολύτη της μπαταρίας δεν αλλάζει ποτέ. Είναι είτε παρόν στο διάλυμα νερού ως ηλεκτρολύτης, είτε απορροφάται στις πλάκες μολύβδου. Σε μπαταρίες που δεν είναι σφραγισμένες, είναι απαραίτητο να προσθέτετε νερό κατά καιρούς. Κάποιο νερό χάνεται κατά τη διάρκεια της κανονικής χρήσης ως συνέπεια της διαδικασίας ηλεκτρόλυσης και η περιεκτικότητα σε νερό στον ηλεκτρολύτη τείνει επίσης να εξατμίζεται φυσικά, ειδικά κατά τη διάρκεια ζεστού καιρού. Όταν συμβεί αυτό, πρέπει να αντικατασταθεί. Το θειικό οξύ, από την άλλη πλευρά, δεν πηγαίνει πουθενά. Στην πραγματικότητα, η εξάτμιση είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος για τη λήψη θειικού οξέος από τον ηλεκτρολύτη της μπαταρίας. Εάν πάρετε ένα διάλυμα θειικού οξέος και νερού και το αφήσετε να εξατμιστεί, θα μείνετε θειικό οξύ. Εάν προσθέσετε νερό στον ηλεκτρολύτη σε μια μπαταρία πριν προκληθεί ζημιά, το υπάρχον θειικό οξύ, είτε σε διάλυμα είτε σε μορφή θειικού μολύβδου, θα διασφαλίσει ότι ο ηλεκτρολύτης θα εξακολουθεί να αποτελείται από περίπου 25 έως 40 τοις εκατό θειικό οξύ.
Προσθήκη οξέος στον ηλεκτρολύτη μπαταρίας
Συνήθως δεν υπάρχει λόγος να προσθέσετε επιπλέον θειικό οξύ σε μια μπαταρία, αλλά υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, οι μπαταρίες αποστέλλονται μερικές φορές στεγνές, οπότε θειικό οξύ πρέπει να προστεθεί στα κελιά πριν χρησιμοποιηθεί η μπαταρία. Εάν μια μπαταρία αναποδογυριστεί ή χυθεί ηλεκτρολύτης για οποιονδήποτε άλλο λόγο, θα πρέπει να προστεθεί θειικό οξύ στο σύστημα για να αντισταθμίσει αυτό που χάθηκε. Όταν συμβεί αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα υδρόμετρο ή ένα διαθλασίμετρο για να ελέγξετε την ισχύ του ηλεκτρολύτη. Εάν χυθεί οξύ μπαταρίας στα μάτια ή στο δέρμα σας, ξεπλύνετε την περιοχή με χλιαρό νερό για τουλάχιστον 30 λεπτά και ζητήστε ιατρική βοήθεια. Εάν χύσετε τα ρούχα σας, αφαιρέστε προσεκτικά και πετάξτε τα ρούχα, προσέξτε να μην αφήσετε το οξύ να αγγίξει το δέρμα σας. Μικρές διαρροές που δεν περιλαμβάνουν μάτια, δέρμα ή ρούχα μπορούν να εξουδετερωθούν με μαγειρική σόδα και να ξεπλυθούν.
Χρησιμοποιώντας νερό βρύσης για πλήρωση ηλεκτρολύτη μπαταρίας
Το τελευταίο κομμάτι του παζλ, και πιθανώς το πιο σημαντικό, είναι ο τύπος νερού που χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση του ηλεκτρολύτη σε μια μπαταρία. Ενώ η χρήση νερού βρύσης είναι καλή σε ορισμένες περιπτώσεις, οι περισσότεροι κατασκευαστές μπαταριών συνιστούν αντ ‘αυτού αποσταγμένο ή απιονισμένο νερό. Ο λόγος είναι ότι το νερό της βρύσης περιέχει συνήθως διαλυμένα στερεά που μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία μιας μπαταρίας, ειδικά όταν πρόκειται για σκληρό νερό. Εάν το διαθέσιμο νερό βρύσης έχει ένα ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο διαλυμένων στερεών ή το νερό είναι σκληρό, τότε μπορεί να είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε αποσταγμένο νερό. Ωστόσο, η επεξεργασία του διαθέσιμου νερού της βρύσης με κατάλληλο φίλτρο θα είναι συχνά αρκετή για να καταστήσει το νερό κατάλληλο για χρήση σε ηλεκτρολύτες μπαταριών.