Saltar al contenido

Σημείο ασύρματης πρόσβασης έναντι πρωτοκόλλου ασύρματης εφαρμογής

4 de junio de 2021

Ο όρος WAP έχει δύο διαφορετικές έννοιες στον κόσμο της ασύρματης δικτύωσης. Το WAP σημαίνει και τα δύο Ασύρματο σημείο πρόσβασης και Πρωτόκολλο ασύρματης εφαρμογής.

Σημεία ασύρματης πρόσβασης

Ένα ασύρματο σημείο πρόσβασης είναι μια συσκευή που συνδέει ένα ασύρματο (συνήθως Wi-Fi) τοπικό δίκτυο με ένα ενσύρματο (συνήθως Ethernet) δίκτυο.

Πρωτόκολλο ασύρματης εφαρμογής

Το Wireless Application Protocol ορίστηκε για να υποστηρίζει την παράδοση περιεχομένου σε κινητές συσκευές μέσω ασύρματων δικτύων. Κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού του WAP ήταν μια στοίβα δικτύου με βάση το μοντέλο OSI. Το WAP εφάρμοσε αρκετά νέα πρωτόκολλα δικτύωσης που εκτελούν λειτουργίες παρόμοιες με αλλά ξεχωριστές από τα γνωστά πρωτόκολλα Web HTTP, TCP και SSL. Το WAP περιελάμβανε τις έννοιες των προγραμμάτων περιήγησης, των διακομιστών, των διευθύνσεων URL και των πυλών δικτύου. Τα προγράμματα περιήγησης WAP δημιουργήθηκαν για μικρές φορητές συσκευές, όπως κινητά τηλέφωνα, τηλεειδοποιητές και PDA. Αντί να αναπτύξουν περιεχόμενο σε HTML και JavaScript, οι προγραμματιστές WAP χρησιμοποίησαν WML και WMLScript. Δεδομένου ότι περιορίζονται τόσο στις ταχύτητες δικτύου κινητής τηλεφωνίας όσο και στην ισχύ επεξεργασίας των συσκευών, το WAP υποστήριξε μόνο ένα μικρό υποσύνολο των χρήσεων ενός υπολογιστή. Τυπικές εφαρμογές αυτών των τεχνολογιών ήταν ειδήσεις ειδήσεων, εισαγωγικά μετοχών και ανταλλαγή μηνυμάτων. Ενώ ένας αξιόλογος αριθμός συσκευών με δυνατότητα WAP υπήρχε στην αγορά από το 1999 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000, δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να καταστεί παρωχημένη η τεχνολογία με τις ραγδαίες τεχνολογικές βελτιώσεις στο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας και τα smartphone.

Το μοντέλο WAP

Το μοντέλο WAP αποτελείται από πέντε επίπεδα σε μια στοίβα, από πάνω προς τα κάτω: Εφαρμογή, Συνεδρία, Συναλλαγή, Ασφάλεια και Μεταφορά. Το επίπεδο εφαρμογής του WAP είναι το ασύρματο περιβάλλον εφαρμογής (WAE). Το WAE υποστηρίζει απευθείας την ανάπτυξη εφαρμογών WAP με Wireless Markup Language (WML) αντί για HTML και WMLScript αντί για JavaScript. Το WAE περιλαμβάνει επίσης τη διεπαφή εφαρμογής ασύρματης τηλεφωνίας (WTAI ή WTA για συντομία) που παρέχει μια διεπαφή προγραμματισμού στα τηλέφωνα για την έναρξη κλήσεων, την αποστολή μηνυμάτων κειμένου και άλλες δυνατότητες δικτύωσης. Το επίπεδο συνεδρίας του WAP είναι το Wireless Session Protocol (WSP). Το WSP είναι το αντίστοιχο με το HTTP για προγράμματα περιήγησης WAP. Το WAP περιλαμβάνει προγράμματα περιήγησης και διακομιστές όπως το Web, αλλά το HTTP δεν ήταν πρακτική επιλογή για το WAP λόγω της σχετικής αναποτελεσματικότητάς του στο καλώδιο. Το WSP διατηρεί πολύτιμο εύρος ζώνης σε ασύρματες συνδέσεις. Ειδικότερα, το WSP λειτουργεί με σχετικά συμπαγή δυαδικά δεδομένα όπου το HTTP λειτουργεί κυρίως με δεδομένα κειμένου. Το Wireless Transaction Protocol (WTP) παρέχει υπηρεσίες σε επίπεδο συναλλαγής τόσο για αξιόπιστες όσο και για αναξιόπιστες μεταφορές. Αποτρέπει τη λήψη διπλών αντιγράφων πακέτων από έναν προορισμό και υποστηρίζει την αναμετάδοση, εάν είναι απαραίτητο, σε περιπτώσεις όπου τα πακέτα πέφτουν. Από την άποψη αυτή, το WTP είναι ανάλογο με το TCP. Ωστόσο, το WTP διαφέρει επίσης από το TCP. Το WTP είναι ουσιαστικά ένα παρατεταμένο TCP που συμπιέζει κάποια επιπλέον απόδοση από το δίκτυο. Το Wireless Transaction Layer Security (WTLS) παρέχει λειτουργικότητα ελέγχου ταυτότητας και κρυπτογράφησης ανάλογο με το Secure Sockets Layer (SSL) στο δίκτυο Web. Όπως το SSL, το WTLS είναι προαιρετικό και χρησιμοποιείται μόνο όταν το απαιτεί ο διακομιστής περιεχομένου. Το Wireless Datagram Protocol (WDP) εφαρμόζει ένα επίπεδο αφαίρεσης σε πρωτόκολλα δικτύου χαμηλότερου επιπέδου. εκτελεί συναρτήσεις παρόμοιες με το UDP. Το WDP είναι το κάτω επίπεδο της στοίβας WAP, αλλά δεν εφαρμόζει φυσική ικανότητα ή δυνατότητα σύνδεσης δεδομένων. Για να δημιουργήσετε μια ολοκληρωμένη υπηρεσία δικτύου, η στοίβα WAP πρέπει να εφαρμοστεί σε κάποια παλιά διεπαφή παλαιού επιπέδου που δεν είναι τεχνικά μέρος του μοντέλου. Αυτές οι διεπαφές, που ονομάζονται «υπηρεσίες κομιστή» ή «κομιστές», μπορούν να βασίζονται σε IP ή σε μη IP.